Susan Au
wat doen anderen wat wil ik

foto 1

foto 1

foto 2

Kathleen Ryan

Kathleen Ryan (foto 3 en foto 4) maakt bedervend fruit als sculptuur. Het fruit is gemaakt van edelstenen. Waarbij de kleuren kloppen met de realiteit. Dit komt dichter bij wat ik zou willen doen. Ik vind de vondst om edelstenen te gebruiken heeft treffend. Iets dat mogelijk stinkt en je het liefst wilt weggooien, zou je nu van dichtbij willen bekijken en het even aanraken.


Hierboven (foto 5) bacteriën die in een petrischaal zijn gegroeid en tentoon worden gesteld in Micropia. Bij de presentatie zijn wetten van kunst en vormgeving toegepast zoals symmetrie, herhaling, diagonale compositie, overal compositie. De pertischaaltjes zijn op een rijtje gezet. Dit maakt het niet meer zo 'eng' om naar bacteriën te kijken omdat het ongecontroleerde aspect niet meer aanwezig is. Want bacteriën zie je niet en groeien overal. Nu is het mooi om er naar te kijken.


Het tegenovergestelde gebeurt bij foto 6 en foto 7. In een stolp is het verval te zien van een aantal voedingsmiddelen te zien.

Wat doen anderen en wat wil ik?

Ik ben naar museum Micropia geweest om meer te leren over micro organismen en om inspiratie op te doen hoe zij bepaalde concepten presenteren. Buiten mijn verwachting waren er ook kunstenaars die hun werk tentoonstelden die als onderwerp micro organismen hadden. 

Lizan Freijsen

Lizan Freijsen (foto 1) en heeft grote wandkleden hangen in het museum Micropia. Haar kleden zijn getuft en zij laat zich inspireren door de vormen van micro organismen. Alhoewel je ziet waar het van afgeleid is, is zo'n kleed een autonoom gegeven geworden. De ambachtelijke energie is voelbaar. Voor mijn project past het niet nog niet om micro organismen als onderwerp te nemen.  Luke Jerram (foto 2) doet dit ook. Alhoewel het  wel een grote rol speelt. 


foto 3

foto 4

foto 5

foto 6

foto 7

Wat wil ik?

Dit onderzoek heeft me geholpen te bedenken hoe ik verder ga met dit project. Ik weet in ieder geval dat ik me niet bezig wil houden met micro organismen. Ik wil bezig zijn met het verval van voedingsmiddelen. En in dit geval forceer ik het verval van voedingsmiddelen die zo gemaakt zijn dat ze eigenlijk nooit zullen vervallen. 



Dus ga ik meer richting foto 6 en foto 7. Bij deze foto's is de presentatie klinisch maar schept een duidelijk beeld. Het klinische spreekt me aan omdat het geen belerende toon heeft, maar legt dingen bloot. 

Toch lijkt het interessant om een verhaal te vertellen door zelf controle te houden over het beeld. Het lijkt me mooi als ik met timing en compositie kan spelen binnen de schimmelgroei.