Wat is levenloos eten?

Bij veel van onze levensmiddelen zijn er zoveel conserveringsmiddelen toegevoegd of zodanig bewerkt dat het bijna niet meer kan bederven.

Een zakje drop ziet er na 10 jaar nog hetzelfde uit. Drop bederft niet vanwege het lage vochtgehalte en het hoge suikergehalte. Chips blijft lang goed omdat het vocht volledig is onttrokken uit de aardappel.

Organismen gaan dood en kunnen vervolgens bederven vanwege hun vocht waar schimmel en/of bacteriën op kunnen groeien. Iets wat niet dood kan gaan noemen we levenloos in de biologie. Dit betekent dat ze niet geleefd hebben of ooit zullen gaan leven. De scheiding tussen levend en levenloos wordt gekenmerkt door de zeven levenskenmerken. Dit zijn ademen, eten (en drinken), voortbewegen, uitscheiden, groeien, voortplanten en waarnemen.

Onder levenloze dingen valt ook plastic en metalen bijvoorbeeld. Chips, drop en ook chocolade kunnen niet bederven en betekent dus dat het niet leeft of nooit geleefd heeft.

Nu zul je denken dat aardappel, cacaobonen, gelatine allemaal bestanddelen zijn die ooit hebben geleefd en dus als dood kunnen worden beschouwd. Het spannende hieraan is dat het zodanig is bewerkt dat het niet meer daaronder kan vallen. 

En wat nóg spannender is, is dat we het allemaal opeten. We eten voedsel dat geen enkele (levende) cel meer in zich heeft.